Hayatın havaya attığımız beş topla oynanan bir oyun olduğunu düşünelim:

Bu toplar; İşimiz, Ailemiz, Sağlığımız, Dostluklarımız  ve benliğimizdir.

Bu 5 top içinde bir tek "işimiz" lastik bir toptur.

Düşünürsek zıplatabiliriz. Ancak diğer 4 top camdan yapılmıştır. Düşerse kırılır, yerine konulamazlar.

Bunu farketmeli ve hayatımızı bu dengeye göre kurmalıyız.

Oysa hepimiz o ilk lastik topu tutabilmek uğruna diğerlerini kırıp dökmüyor muyuz?